اختصاصی: نمایشگاه آثار هنری کودکان کار در تهران

در آستانه ی نوروز، چقدر خوبه که به فکر سفره ی عید دیگران هم باشیم. کار بسیار قشنگی انجام دادید. خدا بهتون عزت و توانمندی بده. موفق باشید

سلام و خسته نباشید. نمایشگاه ؛فقط در شهر تهران برگزار میشه؟

باید برای این بچه ها کارهای جدی تری انجام داد.کودکی زمان کار کردن نیست.ولی به قول متن شما باید باور کنیم که "او" نان آور خانه شده است!!!

چه کار خوبی. امیدوارم با امید وتوکل به خدا روزی برسه کودکان به جای کار،فقط به درس و بازی و رشد سالم مشغول باشن و هیچ کودکی مجبور به کار کردن نباشه. خداوند بهتون اجر بده. ایشالا که از کار خیرتون استقبال خواهد شد. موفق باشید

سلام. از خوندن این خبر بسیار خوشحال شدم .من ساکن تهرانم و سعی می کنم حتما به نمایشگاه بچه ها سری بزنم. ولی کاش فقط زمان هایی نزدیک عید و اینجور مراسم به یاد این بچه ها نیفتیم. اینا هر روز و هرشب جلو چشم ماها هستند.باید بیشتر از این حرفا دیده بشوند.باید جلوی نابود شدن نسل آینده رو گرفت. ولی متاسفانه ما مردم فقط به فکر امروز خودمون هستیم.نه فردای جامعه.جای تاسفه

سلام. هر نوع کمک تخصصی به این بچه ها می تونه قدم مثبتی در راه آینده شون باشه. و تعداد این فعالیت ها باید بیشتر و بیشتر بشه تا بتونه به همه ی بچه ها توجه جمعی بشه. و البته نه فقط در شهر تهران.در شهرهای دیگر هم ما شاهد کار کودکان هستیم .

موفق باشید. ان شالله که تحویل سال تون با صدای خنده ی بچه ها همراه باشه

با امید به روزی که هیچ کودکی تو دنیا مجبور به کار نباشه

سلام. محصولات مورد فروش مربوط به خرید های عید نوروزه یا کلی ؟

بچه های کار باید دیده شوند،درک شوند و ترمیم شوند. همین بچه ها هستند که وقتی بزرگ می شوند رو به خلاف می آورند....

سلام و خسته نباشید.دم شما گرم که بچه ها رو از کار توی خیابون به سمت فعالیت های مناسب سن شون هدایت می کنید.و مراقب سلامت روح و روان شونید

موفق باشید دوستان. لایک

تبلیغ نمایشگاه شما رو توی اینستا دیده بودم. ولی حیفه! چرا فقط تو مناسبت ها به یاد اینکارا میفتیم؟!!!

سلام. براتون آرزوی موفقیت می کنم. یه سوال دارم.برای روز اختتامیه کودکان کار صاحب این کارا هم حضور دارند؟

برای این بچه های بی گناه هرچه کنیم کم کردیم. زیاد شدن این جور بچه ها حاصل بیماری های اجتماعیه

حق با شماست. باید باور کرد که او نان آور خانه است.و باید زیر پر و بالش رو گرفت ممنون از شبکه ی آی فیلم به خاطر در جریان گذاشتن این اخبار

سلام و خسته نباشید به همه تون. من برای دیدن خانواده م، به شهرستان اومدم. خدا کنه پیش از پایان فروش کاراتون، برگردم و ازتون یه یادگاری باارزش بخرم. همیشه موفق باشید دوستان خستگی ناپذیر

صدای خنده ی کودکان کار!!! گاهی از خودم که -نمیگم خیلی زندگی مون ایده آله- زندگی خوبی دارم می پرسم چقدر غر و ناله و داد و بیداد سر دنیا داری ؟چطور نمی تونی خودتو با زندگی روبروت موازی کنی! اونوقت این بچه ها رو که می بینم میگم اینا کی و کجا این خنده های قشنگ و باانرژی رو یاد گرفتن؟اینا برای اعصاب خوردی هاشون باید یقه ی کیو بگیرن؟....

موفق و پاینده باشید

به امید روزی که محقق بشه منع کار کودک حیف از زمانه ،حیف از آسیبهای جامعه ی خسته و بیمار

اسفند فصل مهربانی آدم هاست گویا؛سوای تفاوت ها یا گاهی حتی افاده ها !...

سلام و نه خسته ؛ من عاشق کارهای دستی ام.مخصوصا کار بچه هایی که با دسترنج شون غرور خونواده ای رو حفظ می کنند. ممنون از خبر رسانی تون <3

متاسفانه هیچ وقت خوش بین نبوده ونیستم با این کارای کوچیک بشه دردی از مشکلات بچه های خیابون برطرف کرد.مثل قرص مسکن میمونه نهایتش!!!

خسته نباشید به همه ی بچه های فعال کلینیک آل یاسین

پیشاپیش سال نو مبارک .به امید عید شاد برای همه ی مردم

با سلام. من ساکن شهر تهران نیستم. ولی برای زحمتی که می کشید آرزوی توفیق می کنم.

براتون آرزوی موفقیت می کنم . بچه های کار رو باید دریاب اید

نه اینکه این فعالیت ها بیهوده باشه ؛نه! اصلا. ولی تصمیمات بزرگتری هست که اونا رو مسئولین باید بگیرند،بدون حمایت دولتی این کارها دوام شون کوتاهه.

موفق باشید دوستان

ای خدا !!!! چه ناز و دوست داشتنی اند این بچه ها

خسته نباشید.آرزوی موفقیت

مشکلات این بچه ها ریشه دار است و علاجش هم درمان زیرساختی می خواهد... نه آب در هاون کوبیدن!

ممنون از شما به خاطر اطلاع رسانی. خدا توفیق بده سری بهشون میزنیم

خدا کنه استقبال شه. دم عید که میشه تعداد این نمایشگاهها خیلی زیاد میشه. قصدم جسارت نیست. ولی مردم انقدر عجله دارند که متاسفانه اصلا توجهی به اصل ماجرا و نیت خیر و آگاهی ای که باید پشت کارشون باشه ،ندارند

ایشالا همیشه در کار خیر موفق و پیشرو باشید.

این بچه ها نباید کار کنند. حق طبیعی شونه که درس بخونند و بازی کنند.چی به سرشون میاد ده سال و بیست سال دیگه ...جوون هایی که نه تنها کودکی نکردند،سرکوب هم شدند. ما در خونه ی پدر و مادر با همه ی امکانات معمول بزرگ شدیم، الان هم خودمون و هم هم نسلان و حتی نسل فرزندامون دچار بیزاری و افسردگی و نوعی بهانه جویی و ستیز هستیم.وای به حال وقتی که هیچ خاطره ی خوشی هم برای تعریف کردن از کودکیت نداشته باشی!!!! خدا خودش به خیر کنه

قربونشون برم .چه عکس خوبی.چه انررژِی قشنگی توی نگاه و خنده ی بچه هاست. براشون بهترین آرزوها رو دارم